مقالات روانشناسی

روابط احساسی سالم (از نگاه فروغ کریمی)

--------------------------------------------------- "این نوشته، بخشی از مجموعه نکات روانشناسی فروغ کریمی در مورد روابط سالم است." روابط احساسی سالم، روی دو پایه‌ی مهم شکل می‌گیرن: صمیمیت و آزادی. صمیمیت یعنی اینکه توی رابطه احساس امنیت و نزدیکی کنیم؛ بتونیم خودِ واقعی‌مون باشیم، بدون ترس از قضاوت یا طرد شدن. یعنی بدونیم کسی هست که ما رو همون‌طور که هستیم می‌بینه و می‌فهمه. آزادی هم به همون اندازه مهمه. یعنی توی رابطه جایی برای رشد فردی وجود داشته باشه؛ بتونیم علایق‌مون، خواسته‌هامون و مسیر زندگی‌مون رو دنبال کنیم، بدون اینکه احساس کنیم داریم محدود می‌شیم یا باید برای حفظ رابطه، خودمون رو سانسور کنیم. وقتی یکی از این دو—صمیمیت یا آزادی—کم‌رنگ بشه، رابطه تعادلش رو از دست می‌ده. اگه صمیمیت باشه ولی آزادی نباشه، رابطه خفه‌کننده میشه؛ پر از کنترل، وابستگی یا فشار. اگه آزادی باشه ولی صمیمیت نه، رابطه سرد و دور میشه؛ شبیه دو آدم تنها که فقط کنار هم زندگی می‌کنن، نه با هم. خیلیا برای اینکه رابطه رو از دست ندن، شروع می‌کنن به نادیده گرفتن خودشون؛ خواسته‌هاشون، مرزهاشون، حتی شخصیتشون. اما این فداکاریِ یک‌طرفه، نه‌تنها رابطه رو نجات نمی‌ده، بلکه باعث خستگی، دلخوری و دور شدن میشه. تعادل تو رابطه یعنی هم خودمون رو ببینیم، هم طرف مقابلمون رو. گفت‌و‌گو یکی از اصلی‌ترین ستون‌های رابطه‌ی سالمه. یعنی بتونیم بدون ترس از واکنش طرف مقابلمون، حرف بزنیم، شنیده بشیم، و احساسات‌مون رو به زبون بیاریم. گفت‌و‌گو یعنی از هم قهر نکنیم، بلکه بپرسیم، بفهمیم، و تلاش کنیم به هم نزدیک‌تر بشیم. اعتماد یه شبه ساخته نمی‌شه. با تکرار رفتارهای امن، با صبوری، و با پایبندی به حرف‌هامونه که کم‌کم شکل می‌گیره. نه با قول‌های بزرگ یا جملات احساسی که پشتش عمل نیست. ------------------------------------------------------------------------------------------- و تفاوت‌ها؟ داشتن تفاوت به معنای ناسازگاری نیست. اتفاقاً درک و پذیرش همین تفاوت‌هاست که رابطه رو بالغ‌تر و عمیق‌تر می‌کنه. قرار نیست همه چیز مشترک باشه تا رابطه خوب باشه. مهم اینه که بتونیم تو تفاوت‌هامون هم‌پیمان باقی بمونیم. رابطه سالم جاییه که توش نقاب نمی‌زنیم. خودمونیم، با همه‌ی ضعف‌ها و قوت‌هامون. نقشی بازی نمی‌کنیم تا دوست‌داشتنی‌تر بشیم؛ چون می‌دونیم دوست داشته شدن واقعی، فقط وقتی ممکنه که خود واقعی‌مون دیده بشه. مثل یه گیاه، رابطه هم نیاز به مراقبت داره. باید بهش توجه کرد، باهاش صادق بود، و برایش مرز گذاشت. نه دیوار، بلکه مرز. یعنی بدونیم کی کجاست، چی براش مهمه، و چطور می‌تونیم با احترام به خودمون و طرف مقابلمون، رابطه‌ای بسازیم که هر دو توش رشد کنیم. ------------------------------------------------------------------------------------------- و شاید مهم‌ترین نکته اینه: رابطه‌ی خوب، قراره حالِ هر دو نفر رو خوب کنه. نه اینکه یکی مدام بسازه و دیگری فقط استفاده کنه. نه اینکه یکی ببخشه و دیگری بگیره. رابطه‌ی سالم، مسیر رشد دو نفره‌ست؛ جایی برای عشق، رفاقت، یادگیری و آرامش. ---

مشاهده بیشتر →

تاثیر افکار بر روی احساسات ! (از نگاه فروغ کریمی)

----------------------------------------------------- 🧠✨ ذهن‌مون چطوری حال‌مون رو می‌سازه؟ "فروغ کریمی، روان‌درمانگر و مشاور، در این یادداشت به بررسی تأثیر افکار بر احساسات می‌پردازد." گاهی فکر می‌کنیم حال بدمون بی‌دلیل به سراغمون میاد. اما واقعیت اینه که پشت هر حالِ بد یا خوب، یه فکر نشسته. و خیلی وقت‌ها خودمون متوجهش نیستیم. مثلاً وقتی یه روز از خواب بیدار می‌شی و از همون اول، احساس بی‌حوصلگی و ناراحتی داری... اگه دقیق‌تر نگاه کنی، شاید یه فکر توی ذهنت تکرار شده، مثل: «بازم هیچی درست پیش نرفته» یا «همه چی بی‌فایده‌ست» یا «من از پسش برنمیام». این فکرها کوچیک به نظر می‌رسن، ولی تأثیرشون بزرگه. چون ذهن ما، مثل یه کارگردانه؛ هر چی بهش بدی، همونو به تصویر می‌کشه توی احساسات و رفتارت. ------------------------------------------------------------------------------------------- 💭 مثالی ساده اما واقعی: فرض کن بعد از یه اشتباه کوچیک، ذهنت اینو می‌گه: «من همیشه خراب می‌کنم.» نتیجه؟ احساس بی‌کفایتی، ناامیدی، بی‌انگیزگی، دوری از تلاش دوباره. حالا همون موقع، اگه این فکر رو تغییر بدی به: «یه اشتباه بود. طبیعیه. دفعه‌ی بعد بهتر عمل می‌کنم.» چه حسی پیدا می‌کنی؟ احتمالاً آروم‌تر می‌شی، پذیراتر می‌شی، و حتی انگیزه پیدا می‌کنی برای تکرار نکردنش. ------------------------------------------------------------------------------------------- 🔍 ذهن، قاضی یا همراه؟ ما دو جور می‌تونیم با ذهنمون برخورد کنیم: 1. ذهنِ قاضی: دائم در حال سرزنش و مقایسه و تحقیر 2. ذهنِ همراه: مشاهده‌گر، مهربون، واقع‌بین، و حامی انتخاب با ماست که کدوم رو پرورش بدیم. ذهنت اگه فقط قضاوت کنه، دائم درگیر اضطراب، خجالت، ناامیدی یا احساس بی‌ارزشی خواهی بود. اما اگه یاد بگیری بهش یادآوری کنی که خطا بخشی از رشده، اون‌وقت با خودت راحت‌تر خواهی بود. ------------------------------------------------------------------------------------------- ✅ چطور افکارمون رو زیر ذره‌بین ببریم؟ 1. متوجه حال‌ت باش حال بد، یه نشونه‌ست که یه فکر مخفی در جریانه. 2. فکر پشت احساس رو پیدا کن از خودت بپرس: «الان دقیقاً به چی فکر می‌کنم؟» 3. با اون فکر وارد گفت‌وگو شو آیا این فکر قطعی و مطلقه؟ آیا همیشه درسته؟ شواهدی براش دارم؟ 4. نسخه جایگزین بساز فکری که هم مهربون‌تره، هم واقع‌بین‌تر. نه مثبت‌باف، نه منفی‌باف—فقط واقع‌بین و همراه. ------------------------------------------------------------------------------------------- 🧘‍♀️ یادگیری این مهارت، مثل ورزش دادنه هیچ‌کس با یه بار تمرین نمی‌تونه ذهنشو عوض کنه. همون‌طور که برای تناسب اندام نیاز به تمرین مداوم داری، برای آرامش ذهن هم باید بهش رسیدگی کنی. با تمرین روزانه، کم‌کم ذهنت یاد می‌گیره با تو همراه بشه، نه علیه تو. ------------------------------------------------------------------------------------------- 🌱 و در نهایت... ذهنتو به جایی تبدیل کن که توش امن باشی. جایی که بتونی توش اشتباه کنی، بدون اینکه له شی. جایی که بتونی هنوز به آینده امیدوار باشی، حتی وقتی همه چی سخت شده. تو لایق یه ذهن مهربون و همراهی. و این ذهن، با تمرین و آگاهی، قابل ساختنه. ✍️ امروز از خودت بپرس: «ذهن من امروز بیشتر قاضی بوده یا همراه؟» و اگه قاضی بوده، یه جمله بهش یاد بده که جایگزین باشه. -------------------------------------------------------------------------------------------

مشاهده بیشتر →